De 6600 kilometer lange rivier de Nijl wordt niet voor niets de levensader van Egypte genoemd. Het land kan namelijk niet zonder deze waterbron. Vroeger overstroomde de rivier jaarlijks, waardoor vruchtbaar slib op het land achterbleef. Het is dus geen toeval dat veel grote steden als Luxor, Aswan en al-Minja aan de oevers van de Nijl zijn gebouwd. We vinden langs deze rivier de mooiste stukjes natuur, ruïnen en tempels, die ons herinneren aan de mysterieuze Egyptische oudheid. Egypte wordt ook wel een geschenk van de Nijl genoemd. Het droge land was voor de landbouw namelijk afhankelijk van de Nijl en de landbouw vormt op zijn beurt nog steeds de basis voor de hedendaagse economie in Egypte.
Niet alleen heeft de rivier altijd al gezorgd voor een bron van leven, maar ook voor een plaats waar veel mythologische verhalen tot stand zijn gekomen. Doordat de mensen in de Nijlvallei afhankelijk waren van de overstroming van de rivier waren geloof en natuur sterk met elkaar verbonden. De oude Egyptenaren hadden veel goden die ze eerden. Zo was Min de god van de vruchtbaarheid. Op de kalender waren de festiviteiten die ter ere van de Nijl werden gehouden de belangrijkste data.
De bewoners van het Nijlgebied dachten namelijk dat de rivier zijn overstromingen zou staken als deze feesten niet werden gehouden. De rivier werd als een soort godheid vereerd en moest om die reden bedankt worden. De jaarlijkse overstromingen vinden nu niet meer plaats, omdat men in de jaren '80 de Aswandam heeft gebouwd.
De Nijl vindt z’n oorsprong in het hartje van Afrika en loopt uit in de Middellandse Zee. Even snel de rivier oversteken is niet op alle plaatsen even makkelijk; het breedste stukje Nijl is maar liefst 20 kilometer van oever tot oever. De warmte en de prachtige omgeving zullen u misschien proberen te verleiden om een duik in het water te nemen. Probeer toch aan wal of op de boot te blijven, want door te zwemmen in de Nijl kunt u bilharzia oplopen, dat is een vervelende wormziekte. 'Wie van de Nijl drinkt, zal terugkeren naar Egypte’. Een mooi gezegde, maar het is toch aan te raden om een fles bronwater te kopen om uw dorst te lessen.
Vroeger maakten toeristen al avontuurlijke tochten naar het zuidelijk gelegen Aswan met zogehete ‘dahabiehs’ (grote zeilboten). De Nijl was ook een belangrijke handelsroute voor graanschepen. Ook waren er overal papyrusboten actief. In deze boot gingen bewoners van de Nijlvallei, bewapend met een harpoen, op jacht naar vis en zelfs krokodillen! Ook werden vanuit de papyrusboot verschillende soorten vogels gevangen. Tegenwoordig bepalen de duizenden Egyptische zeilbootjes, de felucca’s, het beeld op de Nijl en zijn tegelijkertijd een toeristische trekpleister. Om de rivier vormt zich de Nijlvallei. Het zuidelijke gedeelte is met z’n mooie omgeving en het vriendelijke Nubische volk het meest aantrekkelijk om doorheen te reizen. Hier wordt de strook van vruchtbare grond en sierlijke dadelpalmen smaller, en komen de zandheuvels van de Westelijke Woestijn dichterbij. Via Luxor, langs Esna en Idfu, loopt de rivier uit in het Nassermeer.
