
Luxor Nijlvallei
Deze historische paleizenstad langs de oevers van de Nijl is een absolute trekpleister voor de toerist. Vroeger was Luxor de hoofdstad van Opper-Egypte, onder de naam Thebe. Zeer indrukwekkende tempels, zoals het massale tempelcomplex van Karnak, komen voorbij wanneer u Luxor aan het verkennen bent. Als middelpunt siert de Tempel van Luxor de hele stad; vanaf elk punt kunt u hem bewonderen. De grootste attractie is het wereldberoemde Dal der Koningen of ‘Valley of the Kings’.
In dit mystieke dal vindt u graven van farao’s, waaronder die van de bekende Toetanchamon of Ramses II. In het moderne Luxormuseum treft u een bijzondere verzameling schatten uit de tempels en graven in de buurt, maar lopend door Luxor is de stad al een museum op zich. Hoewel deze historische stad met z’n toeristische hoogtepunten veel te bieden heeft, wonen er relatief weinig mensen. Luxor is een van de grootste steden in Egypte, maar toch wonen er in Cairo meer dan honderd keer zoveel mensen!
Luxor kan in 3 delen worden opgesplitst; ten noorden vindt u de stad Karnak, aan de westkant Thebe en het drukke centrum van Luxor zelf, aan de oostelijke zijde van de Nijl. Langs de oostelijke oevers van de deze rivier zorgt Luxor voor een chaotische stadse sfeer. Langs de Nijl loopt de drukke straat Sharia-al Karnak. Deze weg is een leuke route naar de tempels van Karnak. Aan de rand van de weg vindt u gezellige restaurantjes en enkele sfeervolle cafeetjes. De Corniche is een andere hoofdstraat die u door een ‘hotelplaza’ van luxe 5-sterrenhotels leid. De hotels zijn aan de Nijl gelegen, dus een mooi uitzicht zit bij de prijs inbegrepen.
Aan de oostelijke oever ligt het Mummificatiemuseum waar u achter de oude technieken van het mummificeren komt, zoals het verwijderen van de hersenen en ingewanden. Er zijn ook genoeg faciliteiten om de Nijl te bevaren en zo rustig langs de stad te dobberen. U kunt met een pondje de rivier oversteken of met een groot cruiseschip de Nijl op. Ondanks het moderne karakter van Luxor, lijkt het in bepaalde opzichten nog steeds op een eeuwenoud stadje. Vergis u niet, sommige gebouwen lijken uit het oude farao-verleden te zijn herrezen, maar blijken bij binnenkomst een gewoon kantoorgebouw te zijn! Veel moderne administratieve kantoren in Luxor zijn namelijk gebouwd naar een zogehete ‘archaïserende’ stijl.
Uitgaan in Luxor
Als de warme zon heeft plaatsgemaakt voor de koele nacht kunt u zich storten op het uitgaansleven in het hartje van de stad. In tegenstelling tot Cairo, Alexandrië of badplaatsen aan de Rode Zee vindt u hier aanzienlijk minder indrukwekkende discotheken of barretjes. Een heel goed alternatief is om naar een echte Egyptische nachtclub te gaan met Arabische muziek en swingende buikdanseressen.
De beste tijd om een club te bezoeken is vanaf 1 uur ’s nachts. Vergeet niet dat de cultuur tussen mannen en vrouwen ook in Luxor anders is dan in Nederland. Vrouwen kunnen beter niet samen op stap gaan, maar in gezelschap van een man. Misschien bent u door alle bezoekjes aan bezienswaardigheden in Luxor aardig moe geworden en speelt u liever een potje backgammon in een gezellig koffiehuisje.
Luxormuseum
Het museum van Luxor is een cadeautje van de voormalige Franse president Giscard d’Estaing. Het gebouw is niet groot, maar de collectie is erg goed samengesteld. Bijzondere archeologische vondsten uit Luxor en omgeving kunt u hier op uw gemak bekijken. Waar de schatten uit het Museum van Caïro vaak rommelig zijn opgesteld, zijn alle bezienswaardigheden in het Luxormuseum goed verlicht en duidelijk voorzien van informatie. Op de bovenste verdieping van het museum vindt u in een glazen kast enkele voorwerpen uit het graf van Toetanchamon.
Op dezelfde verdieping vinden we een aantal bas-reliëfs uit de tempel van Karnak, waarop de mooie koningin Nefertiti is afgebeeld. Op de begane grond zijn een aantal zeer bijzondere voorwerpen te vinden uit het Nieuwe Rijk, waaronder een buste van farao Thoetmosis III. In het Luxormuseum kunt u ook een zaal bezoeken die redelijk nieuw is. Hij werd speciaal gebouwd om de beelden die in 1989 in de Tempel van Luxor werden gevonden te exposeren. Hoogtepunten zijn beelden van Toetanchamon en Ramses II.
Tempel van Luxor
In het hartje van de stad steelt de verlichte Tempel van Luxor ’s avonds de show. Eigenlijk is de huidige stad om de tempel heen gebouwd. Via een laan van sfinxen bereikt u de toegangspoort, waar twee enorme kolossen van Ramses II een oogje in het zeil houden bij de ingang. De tempel is gewijd aan de goden Amon, Mout en Chons. Iets verder staat een uitzonderlijk mooie obelisk van Ramses II. Een tweede obelisk werd door de machtige Mohammed Ali in 1831 aan Frankrijk geschonken, en staat nu op de Place de la Concorde in Parijs.
Binnen het complex vinden we kleinere tempels van, onder andere, Amon-Re en de oude tempel van Amenhotep. Verder is er een prachtig binnenplein die een extra dimensie krijgt als de avond valt. Sla ook de Hypostylenzaal met z’n enorme zuilen niet over. ’s Avonds wordt een bezoek aan de Tempel van Luxor extra beloond, omdat de reliëfs extra goed zichtbaar worden door de spel van het licht en de schaduw.
Kolossen van Memnon
Toen de dodentempel van farao Amenhotep III werd verwoest, bleven alleen twee gigantische stenen beelden over die de poort moesten bewaken. Deze twee gigantische kolossen, die farao Amenhotep III moeten voorstellen, staan eenzaam en verlaten midden in het suikerriet. De bijna 18 meter hoge beelden zijn gehouwen uit kwartsiet. Toen het rechter beeld door een aardbeving zwaar beschadigd werd, gebeurde er iets merkwaardigs. Doordat de steen overdag opwarmde en ’s nachts afkoelde ging het beeld vreemde zingende geluiden maken. De Grieken zochten de verklaring hiervoor in een legende. Memnon zou gedood zijn door Achilles en als beeld zijn teruggekeerd op aarde. Het zingende geluid wat het beeld maakte, werd geïnterpreteerd als de stem van Memnon die klaagde bij z’n overleden moeder. In de oudheid, toen men voor veel verschijnselen nog geen verklaring had, trokken de Kolossen van Memnon veel verbaasde bezoekers. Ondanks de aandacht van toeristen tegenwoordig, zingt het beeld niet meer voor zijn bezoekers.